Onderweg naar Picton hebben we baby zeehondjes gezien. Zo lief. Daar waar de weg langs de kust loopt voorbij Kaikoura bijOhau Point zijn ze beneden bij de rotsen lekker aan het spelen terwijl de moeders opletten of het allemaal wel goed gaat. Ze zitten trouwens op heel veel plekken langs de kust tussen de rotsen.
Picton is een havenstadje op het Zuidereiland, hier vertrekken ook de boten naar het Noordereiland. Het ligt in de Marlborough Sounds. Een prachtig watergebied met heel veel eilandjes en uitlopers van het land waar je geweldig mooi kunt wandelen.
Wij hebben een lange wandeling gemaakt met fantastische uitzichten op een van die uitlopers. Het was wel heel erg warm, mij eigenlijk te warm. Ik had moeite om naar boven te lopen, een conditiedingetje.

Maar achteraf geeft het je wel een lekker gevoel.
Wat wij eigenlijk bijna nooit doen is een autotocht maken. Dat hebben we nu wel gedaan en we hebben er geen seconde spijt van. We kunnen alleen geen bocht meer zien. Tjonge, er kwam geen eind aan. We zijn een landtong helemaal afgereden tot het eind, Titirangi baai. Dat was vanaf de hoofdweg 75 km waarvan de laatste 25 km op gravel en alleen maar bochten hè en we moesten natuurlijk ook weer terug. Je snapt, dat schiet niet op. 200 km gereden en daar de hele dag over gedaan. Maar het was zeer de moeite waard. Het was werkelijk niet te beschrijven zo mooi. We waren ook aan het kijken of we er over een paar weken met de camper kunnen komen want je hebt daar hele mooie natuurcampings die nauwelijks wat kosten. Ze zijn van DOC , Department of Conservation, een soort van staatsbosbeheer. Je kunt alleen niet overal met de auto komen. Maar als je daar rijdt en bij die baaitjes bent krijg je wel vrij regelmatig het Bounty/Zwitserleven gevoel. Natuurlijk hebben we foto's gemaakt, alleen krijg je het jammer genoeg niet zo mooi op de foto als dat het in het echt is.
Met de boot zijn we naar de baai van Lochmara geweest. Lochmara is een opvangcentrum voor bedreigde diersoorten. Weet je wat ze daar onder andere opvangen? Je kunt het je haast niet voorstellen maar ze hebben daar aal zwemmen, die zijn in NZ bedreigd. En om de opvang nog een beetje rendabel te maken is er ook een lodge waar je kunt verblijven. Wij hebben er een relaxed dagje doorgebracht want het was, sorry allemaal, heel warm.
Helaas voor Rinie is er van jongleren niets terecht gekomen. De vrouw des huizes was naar een jongleerfestival. Zij is een professionele artiest en werkt daar. Er werd in het hostel nu helaas niet aan jongleren gedaan. Vette pech, er komt dus geen jongleershow.
We zijn weer terug in Christchurch. Onderweg natuurlijk weer naar de zeehonden gekeken. Zaterdagavond moeten we ons melden voor onze 4-daagse wandeling op de Banks Peninsula bij Akaroa. Zondag is onze eerste loopdag. Ik vind het heel spannend, zo'n soort wandeling hebben we nog nooit gedaan. We moeten ook ons eigen eten meenemen. Het wordt snikheet, wat het wel wat lastiger maakt om naar boven te lopen. Maar het uitzicht zal veel goed maken.