Ja, we zijn vertrokken uit NZ. Ik had het er wel even moeilijk mee. Het is een beetje dubbel want het is ook goed zo. We hebben veel gedaan en gezien. Uiteraard nog steeds niet overal geweest, maar
dat heb ik in Nederland ook niet. Er moet wat te wensen overblijven.
Nu zijn we in Sydney, in een hotel dicht bij het centrum. Wel lekker om weer eens in een echt bed te slapen, een badkamer en wat ruimte te hebben.
Vandaag hebben we veel gelopen, mijn voeten doen er zeer van. Ik had gelezen dat er free stadswandelingen waren. Achteraf kon je geld geven als je tevreden was. Het was een wandeling van 3 uur met
een super enthousiaste jongedame. Ze heeft veel verteld over de geschiedenis en ons de highlights laten zien zoals het wereldberoemde opera house en Harbour bridge. Na de wandeling zijn we er zelf
op uit gegaan. We zijn de Harbour bridge overgelopen. Indrukwekkend zo hoog. Je kan er zelfs op de boog klimmen voor veel geld. Als ik er naar keek kreeg ik al hoogtevrees. We zijn wel in een van
de torens, dat een deel van de brug is, geweest. 200 treden omhoog lopen maar dan heb je ook een geweldig uitzicht over de haven en Sydney met het opera house.
De volgende dag zijn we er zelf op uit geweest. We hadden dubbel pech, want na 2 maanden droogte regent het ?n het is goede vrijdag en dan is bijna alles, behalve de horeca, gesloten. Zelfs het
opera house was dicht. Het is 1 dag in het jaar dicht, voor onderhoud staat er dan, en dat is op goede vrijdag.
We zijn van de ene ferry op de andere ferry gestapt, vervolgens een bus en een trein gepakt, en tussendoor wat gelopen. Op die manier hebben we toch wat van de stad en de haven gezien.
Er komt bijna elke ochtend een giga cruiseschip aangemeerd die een enorme hoeveelheid chinezen dropt en 's avonds weer vertrekt. Dan ben je dus een dag in Sydney en dan regent het ?n het is goede
vrijdag. Wel sneu voor die mensen.
Vanochtend zijn we dan in de stromende regen naar het opera house gegaan. We hebben er uitgebreid rondgekeken en een tour gedaan. De tour viel ons een beetje tegen, zeker voor wat je ervoor moet
betalen. Je krijgt wat theaterzalen te zien, wat achtergrond info van de gids en 2 filmpjes over de bouw. Heel interessant maar dat kan je ook op internet vinden. Het gebouw is echter prachtig en
zeer de moeite waard om te bezoeken. Omdat het weer zo slecht is was het vreselijk druk. Echt, je kon over de hoofden lopen.
In de binnentuin van het hotel en ook in de parken vliegen grote witte papegaaien,white cockatoos,rond. Ze maken me toch een herrie,
ongelooflijk.Sommige zijn geoormerkt maar dan in een vleugel.Er lopen ook ibissen rond, wit lijf met zwarte kop. Ook vliegen er een
soort van mini gekleurde papegaaien,MountainLowry,rond. De Australiërs kijken er natuurlijk niet meer van op, voor hun is het heel
normaal. Maar voor ons is het geweldig om te zien.
Met de trein zijn we naar de Blue Mountains gegaan. Ook daar is het weer slecht en de voorspelling is ook niet best, alleen morgen wordt het misschien wat beter. Het is voor ons jammer dat het net
in de week dat wij in Sydney en Blue Mountains zijn slecht weer is terwijl het normaal prachtig is. Helaas, het is niet anders, vette pech.
Het was prima wandelweer.We hebben gewandeld naar de Wentworth Falls en inderdaad heel veel watervallen gezien. We zijn er langs,
onderdoor, naast, overheen, doorheen gelopen. Helemaal droog hebben we het niet gehouden, maar het was wel fijn om af en toe een douche te hebben. Het was een mooie en afwisselende wandeling. Wel
met heel, heel, heel veel trappen, 1000 treden naar beneden zowel rotsen als steile ijzeren traptreden. Maar dan heb je ook wat, je loopt langs een klif met geweldige uitzichten langzaam weer
gedeeltelijk omhoog. En als toetje moet je minstens 500 treden via een steile ijzeren trap weer omhoog. Dat heet afzien voor mij.
Toen we terug in het dorp waren zijn we nog even naar h?t punt gegaan waar de Blue Mountains wereldberoemd om zijn, The Three Sisters. Dat is een rotsformatie oorspronkelijk bestaande uit 7 enorme
soort van rotstorens waar er nu nog maar 3 van over zijn. Het was er echter zo idioot druk, dat we alleen maar even snel gekeken hebben. We kwamen tot de conclusie dat het, in onze ogen, niet zo
bijzonder maar gewoon mooi was. De volgende dag zijn we op een andere plek de vallei ingegaan, weer 1000 treden naar beneden, nu bijna alleen maar steile ijzeren trappen. Maar eenmaal beneden
hebben een wandeling gemaakt door het regenwoud met allemaal onbekende geluiden, heel gaaf. We zaten nu onderaan de klif en konden regelmatig naar boven kijken. Ook de gezusters hebben we nu goed
kunnen zien maar dan van onderaf en we kwamen maar weinig mensen tegen.
Jaha, we moesten ook weer omhoog. Weer een heleboel steile trappen, dat zag ik niet meer zitten. Ik wist dat deze wandeling uitkwam op het toeristentreintje dus ik heb lekker het treintje omhoog
genomen en Rinie de trappen.
We zitten op het vliegveld, vandaag vliegen we naar Melbourne. Daar halen we de camper op voor de laatste paar weken van onze reis en rijden dan langzaam terug naar Sydney.
Helaas geen foto's deze keer, hebben we nu geen tijd voor gehad.