We zijn 3 nachten in Miranda gebleven om geen last te hebben vanorkaan Pam. En dat was maar goed ook, want het gebied waar we naar toe wilden heeft hetzwaar gehad. Bij ons heeft het wel hard gewaaid, maar het was te doen. Het heeft wel veel enhard geregend. De camping had een hot pool, dus we konden lekker badderen. Ook was er een grote, goed voorziene keuken. Nikki en ik hebben een halve dag in de keuken gestaan en brood en koeken gebakken. De koeken vonden gretig aftrek, ze waren ook erg lekker. De broden waren ook prima gelukt.

In Whangamata hebben Rinie, Nikki en Jochem surfles genomen. Omdat het een dag na de storm was zou de les niet doorgaan, de golven waren te hoog. Uiteindelijk ging het halverwege de middag toch gebeuren. Het werd vloed waardoor de golven beter te hanteren waren. Ze vonden de les en het surfen, voor zover het gelukt was, erg leuk en lekker vermoeiend. Wil je het goed kunnen leren dan moet je bijna dagelijks het water op.

We zijn een beetje uitgereisd. We zijn moe van alle indrukken, er kan niet veel meer bij. Vandaar dat we het wat rustiger aandoen. We willen tenslotte nog genoeg energie hebben voor onze 3 weken in Australië. Maar het wil natuurlijk niet zeggen dat we helemaal niets meer doen.

Carolyn, ontmoet op onze 4-daagse wandeling begin februari, had ons aangeboden om met de camper op het terrein van hun vakantiefamiliehuis te staan in Cooks Beach. We mochten zo lang blijven als we wilden. Ja, ja, dachten we, zal wel. We hadden met haar afgesproken in Auckland en gevraagd of het aanbod nog van kracht was. Ja, dat was het. Adres genoteerd en nu staan we met de camper in hun tuin. Er is niemand thuis, maar we hebben de sleutels en mogen alles gebruiken. Heerlijk om weer even in een echt huis te vertoeven. We slapen gewoon in de camper, maar gebruiken het sanitair, de keuken en de huiskamer. O ja en een groot balkon, geweldig. Ik zal het even beschrijven. Het is een groot familie vakantiehuis met een beneden verdieping en een 1e etage, 10 bedden, 3 badkamers, een garage waar een grote pingpongtafel staat, een dubbel botenhuis met een motorboot, kajaks en van alles wat je in het water kan gebruiken, een giga tuin en groot balkon mèt uitzicht, ja ja, op de oceaan. Het woon- en keukengedeelte zit op de 1e etage. Het huis staat op 100 m. van de oceaan met vrij uitzicht. Dus je begrijpt, het is mooi weer, we zitten op het balkon te eten. Genieten! Nikki en Jochem zijn 1 nacht gebleven, wij blijven nog 1 of 2 nachten. Carolyn komt ook nog, gezellig.
Vanuit Cooks Beach zijn we naar Cathedral Cove en Hot Water Beach geweest. Dat is niet zo ver. Cathedral Cove is een rots die door het water helemaal uitgehold is waardoor het nu, met een beetje verbeelding, op een kathedraal lijkt. Je kan er alleen doorheen lopen als het eb is. Met vloed staat hij onder water.
Voor Hot Water Beach geldt hetzelfde. Met vloed loopt het onder water, maar met eb kan je met een schep een kuil maken, erin gaan zitten of staan en je hebt warm, heet tot gloeiend heet water. Wij waren wat aan de late kant, het werd al vloed, maar we kregen letterlijk warm water over onze voeten. Soms zelfs zo heet dat je opzij moest springen. Het is gewoon op het strand, er zit iets van een hot pool onder.
Uiteindelijk zijn we 4 nachten in Cooks Beach gebleven. De accu van de auto, van het woongedeelte, is bijna leeg.We hebben nauwelijks gereden en dus wordt de accu niet opgeladen en er is uiteraard geen oplaadpunt in de tuin. Ach, we slapen er alleen maar in en voor de rest gebruiken we het huis. We zijn nog even naar Whitianga geweest, een plaatsje aan de andere kant van de rivier. Alles bij elkaar was het heel relaxt, jammer dat het zo ver weg is voor een weekendje weg

. We zagen nog een trouwerij op het strand. Dat was hilarisch. De bruid, bruidegom, getuigen en bruidsmeisjes werden door een zeilschip naar het strand gebracht. Het zeilschip kon natuurlijk niet helemaal naar het strand, ze moesten overstappen in een klein bootje. Dat werd al lastig maar het lukte. Echter, er was golfslag. Er gingen mannen het water in om het bootje binnen te halen, broekspijpen opgestroopt. Maar helaas voor hun lukte het niet om hun goeie goed droog te houden. De bruidegom heeft de bruid naar het strand gedragen, is weer eens wat anders dan over de drempel. Hij heeft er wel een nat pak aan overgehouden. Lachen hoor, ze hebben in ieder geval iets om over te praten.

Inmiddels zijn we in Muriwai Beach aangekomen. Een camping vlakbij het strand. Het is zaterdag en dus druk op de camping. Het is ook een surfstrand. We waren vrij laat, het was al bijna donker, maar er waren er toch nog een paar aan het surfen.
Er is ook een kolonie met Jan van Gent vogels. Ze hebben een mooie zachtgele kop met zwarte strepen. Er zijn ook veel kuikens zowel nog helemaal van dons als wat ouder. Heel leuk om te zien.
Er zijn verschillende lookouts waar je naar de vogels kunt kijken en vanwaar je ook op grote rotsplateaus kunt komen. Moet je niet doen met vloed want dan word je eraf geslagen, zo'n kracht heeft het water. Maar wel gaaf om te zien. Het verschil tussen eb en vloed is hier enorm groot. Het is een heel groot lang strand en als het vloed is staat het water tot zowat aan de duinen.
Bij elkaar zijn we 5 nachten gebleven, weinig gedaan. We zijn wel een dag gaan wandelen op Rangitoto Island. Dat is een vulkanisch eiland van tussen de 600 en 800 jaar, nog erg jong voor zo'n eiland. Het is heel apart om daar rond te lopen. Eigenlijk zijn het alleen maar lavabrokstukken waar bomen en struiken opgroeien. Van een afstandje lijken de brokstukken op gespitte aarde, ze zijn ook heel zwaar. Het was een afwisselende wandeling. Je moet wel zorgen om op tijd terug te zijn want er gaat maar 3x per dag een boot terug naar Auckland.

We hebben met Brenda, vriendin van Carolyn van de Banks wandeling, op Waiheke afgesproken. Waiheke is een eiland op 30 min. varen van Auckland. Het is er vaak mooi weer, maar het is er ook groen. Brenda woont daar. Vroeger woonden daar veel hippies en alternatievelingen. Inmiddels is dat wel achterhaald, het is ontdekt door de yup, het is nu heel gemixt. Er zijn heel veel wijngaarden, de wijn schijnt prima te zijn. Brenda heeft ons rondgetoerd. Het is een mooi en heuvelachtig eiland. 's Middags moest ze werken en bood ze ons haar auto aan om het eiland te verkennen. Ze had ons verteld waar we heen konden. We hebben rondgereden en van de uitzichten genoten, want je hebt een geweldig uitzicht alle kanten uit. Aan de ene kant zie je skyline van Auckland en aan de andere kant de oceaan met verschillende eilanden. Wij hadden mooi weer, maar aan de kant van Auckland zagen we de bewolking hangen. We hebben ook nog een prachtig stukje gelopen. Zo jammer dat we niet eerder konden, anders hadden we hier ook nog even gebleven en gewandeld. Het is echt een eiland naar ons hart.
We vonden het heel bijzonder dat we zowel van Carolyn als Brenda zomaar in hun huizen mochten verblijven. Het zijn hele hartelijke mensen en enorme gezellige kletskousen.

We zijn naar een rugbywedstrijd in Hamilton geweest. Het is dé nationale sport hier en we wilden weleens een topwedstrijd meemaken. De wedstrijd was tussen The Chiefs uit Hamilton en The Cheetahs uit Zuid Afrika. Rinie had vooraf een beetje uitgelegd hoe of wat. Het is leuk om een keer mee te maken. The Chiefs hebben gewonnen en elke keer als ze een punt maakten stond het stadion op zijn kop. Het is een echt familiegebeuren, zo'n wedstrijd. Er zit van alles, van jong tot oud, mannen, vrouwen, kinderen, complete families incl. baby's. Volgens mij blijven alleen de fanatiekelingen echt kijken want voor de rest liep iedereen maar heen en weer en in en uit. Maar als er op het veld iets gebeurde dan was iedereen weer even van de oh's, ah's en de yeah's en zwaaien met vlaggen. Om de verveling van de kinderen tegen te gaan werd er wel regelmatig wat voor ze gedaan. Vlaggen en papieren hoeden uitdelen, er liep een soort van Disney figuur rond maar dan in de gedaante van The Chief. Heel grappig om een keer mee te maken. Geen idee hoe het er bij een voetbalwedstrijd bij ons aan toe gaat, maar hier was heel gemoedelijk.
NZ staat ook op zijn kop omdat ze in de finale van de wereldbeker cricket staan, die wordt vandaag gespeeld. Ik zag dat er zelfs een speciale editie van de krant lag, het is nl zondag. Ze spelen in Melbourne tegen Australie.
Wij zijn vanmiddag nog even naar een vogelbeschermgebied geweest en hebben daar een wandeling gemaakt. Onderweg vogels gekeken. We hadden onze verrekijkers bij ons, dat kwam goed van pas.